| BENEDICTIO HERBARUM in Festo Assumptionis B. Mariæ V. Absoluta aspersione, si Festum venerit in Dominica, alioquin immediata ante majorem Missam, Sacerdos stans ante Altare, conversus ad populum tenentem herbas vel fructus, dicit voce intellegibili: V. Adiutórium nostrum in nómine Dómini. R. Qui fecit cælum et terram. Psalmus 64. Te decet hymnus, Deus, in Sion: * et tibi reddétur votum in Ierúsalem. Exáudi oratiónem meam; * ad te omnis caro véniet. Verba iniquórum prævaluérunt super nos: * et impietátibus nostris tu propitiá- beris. Beátus, quem elegísti, et assumpsísti: * inhabitábit in átriis tuis. Replébimur in bonis domus tuæ: * sanctum est templum tuum, mirábile in æquitáte. Exáudi nos, Deus, salutáris noster, * spes ómnium fínium terræ, et in mari longe. Prǽparans montes in virtúte tua, accínctus poténtia: * qui contúrbas profúndum maris sonum flúctuum eius. Turbabúntur gentes, et timébunt qui hábitant términos a signis tuis: * éxitus matutíni et véspere delectábis. Visitásti terram, et inebriásti eam: * multiplicásti locupletáre eam. Flumen Dei replétum est aquis, parásti cibum illórum: * quóniam ita est præparátio eius. Rivos eius inébria, multíplica genímina eius: * in stillicídiis eius lætábitur gérminans. Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ: * et campi tui replebúntur ubertáte. Pinguéscunt speciósa desérti: * et exsultatióne colles accingéntur. Indúti sunt aríetes óvium, et valles ab- undábunt fruménto: * clamábunt, étenim hymnum dicent. Glória Patri, et Filio etc. V. Dóminus dabit benignitátem. R. Et terra nostra dabit fructum suum. V. Rigans montes de superióribus suis. R. De fructu óperum tuórum satiábitur terra. V. Prodúcens fœnum iuméntis. R. Et herbam servitúti hóminum. V. Ut edúcas panem de terra. R. Et vinum lætíficet cor hóminis. V. Ut exhílaret fáciem in óleo. R. Et panis cor hóminis confírmet. V. Misit verbum suum, et sanávit eos. R. Et erípuit eos de ómnibus interitió- nibus eórum. V. Dómine, exáudi oratiónem meam. R. Et clamor meus ad te véniat. V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spíritu tuo. Orémus. Oratio. Omnípotens sempitérne Deus, qui cælum, terram, mare, visibília et invisibília verbo tuo ex níhilo creásti, quique herbas, arborésque ad usus hóminum animaliúmque terram gígnere, et unumquódque iuxta seméntem in semetípso fructum habére præcepísti; atque non solum ut herbæ animántibus ad victum, sed ægris étiam corpóribus prodéssent ad medicaméntum, tua ineffábili pietáte concessísti: te súpplici mente et ore deprecámur, ut has divérsi géneris herbas et fructus tua cleméntia bene † dícas, et supra naturálem a te índitam virtútem, eis benedictiónis tuæ novæ grátiam infúndas; ut ad usum homínibus et iuméntis in nómine tuo applicátæ, ómnium morbórum et adversitátum efficiántur præsídium. Per Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. R. Amen. Orémus. Oratio. Deus, qui per Móysen fámulum tuum mandásti fíliis Israël, ut manípulos novórum frúctuum benedicéndos deférrent ad sacerdótes, tolleréntque fructus árboris pulchérrimæ, et lætaréntur coram te Dómino Deo suo: adésto propítius invocatiónibus nostris, et infúnde tuæ bene † dictiónis abundántiam super nos, et super manípulos novárum frugum, novárum herbárum, et frúctuum collectiónem, quæ cum gratiárum actióne tibi repræsentámus, et in nómine tuo in hac solemnitáte bene † dícimus; et concéde, ut homínibus, pecóribus, pecúdibus et iuméntis contra morbos, pestes, úlcera, malefícia, incantatiónes, venefícia serpéntum, et aliórum venenosórum animálium et bestiárum morsus, nec non quæcúmque venéna, remédium præstent; atque contra diabólicas illusiónes, et machinatiónes, et fraudes tutámen ferant, in quocúmque loco pósitum vel portátum aut hábitum áliquid ex eis fúerit: quátenus cum manípulis bonórum óperum, méritis beátæ Maríæ Vírginis, cuius Assum ptiónis festum cólimus, quo ipsa assúmpta est, súscipi mereámur. Per Dóminum nos trum Iesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. R. Amen. Orémus. Oratio. Deus, qui virgam Iesse, Genetrícem Fílii tui Dómini nostri Iesu Christi, hodiérna die ad cælórum fastígia ídeo evexísti, ut per eius suffrágia et patrocínia fructum ventris illíus, eúndem Fílium tuum, mortalitáti nostræ communicáres: te súpplices exorámus; ut eiúsdem Fílii tui virtúte, eiúsque Genetrícis glorióso patrocínio, istórum terræ frúctuum præsídiis per temporálem ad ætérnam salútem disponámur. Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. R. Amen. Et benedíctio Dei omnipoténtis, Pa † tris, et Fí † lii, et Spíritus † Sancti, descéndat super has creáturas, et máneat semper. R. Amen. Et aspergantur aqua benedicta, et thurificentur. | POŚWIĘCENIE ZIÓŁ w święto Wniebowzięcia Najśw. Maryi Panny. Po aspersji, jeśli święto przypadnie w niedzielę, w innym przypadku bezpośrednio przede Mszą, kapłan, stojąc przed ołtarzem, zwrócony do ludu trzymającego zioła i owoce mówi głośno: V. Wspomożenie nasze w imieniu Pana. R. Który stworzył niebo i ziemię. Psalm 64. Ciebie, Boże, należy wielbić hymnem na Syjonie, * Tobie dopełnić ślubów w Jeruzalem. Wysłuchaj modlitwy mojej, * do Ciebie wszelki śmiertelnik przychodzi. Przygniatają nas nieprawości, * a Ty odpuszczasz nasze winy. Szczęśliwy, kogo wybierasz i przygarniasz, * on mieszka w Twoich przybytkach. Niech nasycą nas dobra Twego domu, * święty jest Twój przybytek, przedziwny w sprawiedliwości. Wysłuchaj nas Boże, nasz Zbawco, * nadziejo krańców ziemi i mórz dalekich. Ty swoją mocą utwierdzasz góry, jesteś opasany potęgą; * wzburzasz głębiny morza, huk jego fal wywołujesz. Lękają się narody, z powodu Twych cudów przejęci są trwogą mieszkańcy krańców ziemi, * Ty napełniasz radością poranki i wieczory. Nawiedziłeś i nawodniłeś ziemię, * wzbogaciłeś ją obficie. Strumień Boży wezbrał wodami, przygotowałeś im pokarm, * i tak uprawiłeś ziemię. Nawodniłeś jej bruzdy, pomnożyłeś jej urodzaje, * spulchniłeś ją deszczami, a ona raduje się wydając owoce. Rok uwieńczyłeś błogosławieństwem swej dobroci, * pola Twe pełne są urodzaju. Żyznością opływają stepowe pastwiska, * a wzgórza przepasują się weselem. Barany odziewają się wełną, doliny opływają w zboże, * wykrzykują i hymn śpiewają. Chwała Ojcu … V. Pan obdarzy dobrami. R. A nasza ziemia wyda swój owoc. V. Ze swych niebios nawadniasz góry. R. Owocem dzieł Twoich syci się zie- mia. V. Każesz rosnąć trawie dla bydła. R. I ziołom, by człowiekowi służyły. V. Wyprowadzasz chleb z ziemi. R. I wino, co rozwesela serce człowieka. V. Niech rozpogadza twarz oliwą. R. A chleb niech krzepi ludzkie serca. V. Posłał swoje słowo, aby ich uleczyć. R. I wyrwać ich od wszelkiej zagłady. V. Panie, wysłuchaj modlitwę moją. R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie. V. Pan z wami. R. I z duchem twoim. Módlmy się. Modlitwa. Wszechmogący wieczny Boże, Ty swoim słowem z niczego stworzyłeś niebo, ziemię, morze, rzeczy widzialne i niewidzialne, Ty nakazałeś, aby ziemia wydała na użytek ludzi i zwierząt zioła i drzewa oraz aby wszystkie z nich posiadały owoc według nasienia zawartego w sobie; Ty w swej niewysłowionej dobroci zezwoliłeś również, aby rośliny służyły nie tylko jako pokarm dla zwierząt, lecz także jako lekarstwo dla chorych: błagamy Cię pokornym sercem i ustami, abyś łaskawie pobłogo † sławił te różnego rodzaju zioła i owoce i abyś oprócz naturalnej mocy nadanej im przez Ciebie, udzielił im łaski Twego nowego błogosławieństwa; aby zastosowane w imię Twoje na użytek ludzi i zwierząt, stały się obroną przeciw wszelkim chorobom i przeciwnościom. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. R. Amen. Módlmy się. Modlitwa. Boże, Ty przez Mojżesza, Twego sługę, nakazałeś synom Izraela, aby przynosili przed kapłanów naręcza nowych plonów, wznosili w górę owoce z najpiękniejszego drzewa i radowali się przed Tobą, Panem Bogiem swoim; wejrzyj łaskawie na nasze prośby i ześlij pełnię Twego błogo † sławieństwa na nas i na naręcza nowych owoców, nowych ziół oraz zbiory plonów, które z dziękczynieniem Tobie przedkładamy i w Twoje imię w tę uroczystość błogo † sławimy; spraw, aby się stały dla ludzi, bydła, owiec i zwierząt pociągowych lekarstwem przeciw chorobom, zarazom, wrzodom, urokom, czarom, jadowi wężów oraz ukąszeniom innych jadowitych zwierząt, a także wszelkim truciznom oraz aby przyniosły ochronę przeciw ułudom, podstępom i zasadzkom diabelskim, gdy cokolwiek z nich będziemy w dowolnym miejscu kłaść, nosić, lub trzymać; abyśmy dzięki zasługom Najświętszej Maryi Panny, której święto Wniebowzięcia obchodzimy, mogli być przyjęci z naręczami dobrych uczynków do nieba, gdzie Ona przebywa. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. R. Amen. Módlmy się. Modlitwa. Boże, Ty w dniu dzisiejszym różdżkę Jessego, Rodzicielkę Twego Syna, Pana naszego Jezusa Chrystusa, wyniosłeś na szczyty niebios, aby przez Jej opiekę i wstawiennictwo udzielić naszej śmiertelności owocu Jej łona, tegoż Syna Twojego, pokornie Cię prosimy, abyśmy mocą tegoż Syna Twego i dzięki chwalebnemu wstawiennictwu Jego Rodzicielki z pomocą tych owoców ziemi przez zdrowie doczesne przygotowali się do zbawienia wiecznego. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. R. Amen. A błogosławieństwo Boga wszechmogącego, Ojca i Syna, † i Ducha Świętego niech zstąpi na te stworzenia i pozostanie na zawsze. R. Amen. Następnie kapłan kropi zioła wodą święconą i okadza. |
Rytuał poświęcenia ziół na Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Łacina – polski.
Święta Tradycja versus ocean przeciwności. 