Ekskomunika za Komunię Świętą do ręki.

„Synod w Konstantynopolu, znany jako in trullo (nie zaliczany do soborów powszechnych, odbywanych w tym mieście), zakazał wiernym udzielania sobie samym Komunii (co ma miejsce, gdy święte postacie umieszczane są na rękach wiernych). Zadekretował karę ekskomuniki na czas jednego tygodnia dla tych, którzy uczyniliby to w obecności biskupa, kapłana czy diakona.” (Żródło cytatu)

Arianie w pewnym momencie, zajmując cały Kościół, zmuszali wiernych do Komunii Świętej na rękę, aby podważyć naukę o Synu Bożym.

Komunia na rękę jest zawsze przeciwko Bóstwu Chrystusa.

Jeżeli jest prawdą, jak twierdzą święci, że Bóg akceptuje każde słowo i gest we Mszy Świętej w Tradycyjnym Rycie Rzymskim, to również przyjmowanie Komunii Świętej wedle tego świętego obyczaju jest aprobowane przez Boga. A więc jest prawdziwe i leczące dla wszelkich odstępstw, wynaturzeń i aberracji.

Komunia Święta na klęcząco i do ust z użyciem pateny, klęcznika, balustrady komunijnej, z białym, lnianym obrusem stanowi niezbędne minimum zewnętrzne zabezpieczenia godności Najświętszego Sakramentu.

„Św. Sykstus (ok. 115): „Naczyń liturgicznych nie może dotykać nikt prócz osób poświęconych Panu”.

Św. Eutychian, Papież (275-283) zabraniał wiernym brania konsekrowanych Hostii w ręce.

Św. Bazyli Wielki, Doktor Kościoła (330-379): „Otrzymywanie Komunii do ręki dozwolone jest jedynie w czasach prześladowań”. Św. Bazyli uważał praktykę tę za tak poważne nadużycie, że nie wahał się traktować jej jako ciężkie przewinienie.

Synod w Saragossie (380) ekskomunikował każdego, kto odważyłby się przyjmować Komunię św. do ręki. Dekret ten został później potwierdzony przez Synod w Toledo.

Św. Leon Wielki, Papież (440-461) energicznie bronił praktyki udzielania Komunii do ust wiernych i stanowczo wymagał od nich posłuszeństwa w tej kwestii.

Synod w Rouen (650) potępił zwyczaj przyjmowania Komunii św. do ręki – w celu powstrzymania rozpowszechnionych nadużyć wynikających z tej praktyki, jak również by zapobiec ewentualnym świętokradztwom…” (Źródło cytatu).

Sposób traktowania przez katolików Najświętszego Sakramentu był powodem zazdrości liderów innowierców. Jednocześnie była to wiedza, którędy należy rozmontowywać Wiarę katolicką. Uniżenie przed Bogiem w Najświętszym Sakramencie jest centralną kwestią kultury polskiej i katolickiej. Kto wywraca tę zasadę, niszczy kulturę polską i katolicką, czyli przeznacza masz Naród na zniszczenie. Czyli jest kolekcjonerem odchodów korników.

Żydowski sposób myślenia o religii katolickiej nie wyczerpuje myślenia Polaka i Katolika. O Komunii Świętej na rękę mogą sobie perorować protestanci, Żydzi, masoni, inni niszczyciele Kościoła. To nie jest jednak jedyna perspektywa postrzegania Najświętszego Sakramentu.

Podczas ariańskich prześladowań katolików, osadzali w więzieniach biskupów i kapłanów wiernych Kościołowi a ludzi za cześć dla Chrystusa Eucharystycznego prześladowano tak, jak prześladuje się dzisiaj. Zmuszano wiernych do przyjmowania Komunii Świętej na stojąco i do ręki.

Wierni a szczególnie kobiety, chcąc zachować szacunek do Najświętszego Sakramentu, szyły chusteczki, na które brały Hostię, by nie dotykać dłonią Ciała Pańskiego.

Chusteczki te już w czasach Świętego Atanazego wydłużyły się do trzymanej przez akolitów chusty, by po kilku wiekach spocząć jako obrus na balustradzie komunijnej.

Jeśli tego nie uczą na studiach teologicznych to kim są nasi księża i teologowie? Darmowymi agentami judaizmu? Smutne to. W tym kontekście mówienie o konieczności powrotu do Komunii Świętej na rękę jest kolejnym prześladowaniem Chrystusa w Kościele, jak za czasów arian.